dinsdag 21 mei 2019

Ophef over niets; van Engelshoven leest wat er niet staat


21 mei 2019



Ik heb vanmorgen het stuk van Thierry Baudet gelezen dat in een Amerikaans Tijdschrift
werd uitgegeven. En ik heb natuurlijk het bericht van TPO gelezen waarin de boosheid van Ingrid van Engelshoven (D66) beschreven is.
Ik kan alleen maar zeggen dat de politica zelf heel domme uitspraken doet vanuit een heel kortzichtige kijk op de samenleving, als je nog nog van samenleving mag spreken in deze tijd.

Samenleving, dat woord geeft samenhang onder een volk aan. Die samenhang is in de huidige tijd ver te zoeken in Nederland.
Niet in de eerste plaats door individualisme, vermoed ik. Maar vooral omdat er groepen zijn die mensen tegen elkaar opzetten. Vooral feministen hebben daar een handje van.
Ja, mannen hebben eeuwen lang gebruik gemaakt van vrouwen en vrouwen als bezitting behandeld i.p.v. de vrouw te betalen voor het werk dat zij verricht. Dat toegegeven, maar....
Zoals in het stuk van Thierry te lezen is, wat niet meer is dan een samenvatting van zijn indrukken uit de boeken van de Franse schrijver Houellebeqc, is het filosoferen over de sociale waarden die binnen de huidige maatschappij rondgaan.
We kunnen ons afvragen, met scheidingscijfers waaruit mag blijken dat 1/3 van de bevolking serieel monogaam leeft, of het individualisatie proces in het voordeel van de samenleving is.

Over de afgelopen 20 jaren heb ik gekeken naar de sociale omgang onder het volk tot elkaar en met elkaar. En er is niet veel diepgang te vinden in de contacten die men met elkaar aangaat. En dat begint al met de familiebanden die met niet meer dan een paar steekjes aan elkaar hangen. Vanuit mijn positie in de maatschappij ben ik helemaal niet zo voor al die individualiteit. Ik geniet elke dag van de sociale isolatie waartoe die oppervlakkigheid van mijn medemens leidt. Ik geniet elke jaar wel van 1 of meer depressies die meer of minder zwaar zijn omdat mijn medemens denkt dat ieder z'n eigen realiteit en eigen leven maakt of breekt.
Het is de domste en meest kortzichtige zienswijze die de mens er ooit op nagehouden heeft, mijns inziens dan.
Alsof ik ervoor gekozen heb om door ouders en familieleden voorgelogen en mishandeld te worden.
Alsof ik ervoor gekozen heb om door zo'n beetje elk mens dat ik ben tegengekomen voorgelogen, mishandeld of misbruikt te worden.
Ja, dat was echt mijn droom als klein meisje.
De desinteresse in de diepgang die leven levenswaardig maakt, in het leren kennen van de eigen persoonlijkheid, het leren kennen van andermans persoonlijkheid, is het onderwerp van Houellebeqc's gedachtegangen. Depressief als hij is, raakt hij de diepte in zijn eigen beleving en kan zijn gedachten, blijkbaar, in een verhaal omzetten dat de filosofische geest van Thierry Baudet in werking zet.
Bij mij raakt het dan mijn persoonlijke ervaringen met de mensen in deze O zo sociale maatschappij.

De boosheid van van Engelshoven is, wat mij betreft, huilen om niets. Zij zou zich eens moeten verdiepen in die mensen die met zware depressies te maken hebben. Zij zou zich mogen afvragen hoe depressies tot stand komen. En ik kan haar aanraden daartoe dan vooral de boeken van Houellebeqc te lezen en mij, elk boek dat zij aanschaft van hem, er 1 cadeau te doen. Ik zou ze graag lezen maar gezien het beleid van onze overheid helemaal niet is geënt op financieel zelfstandig kunnen zijn (er is namelijk niet voor iedereen werk, noch wordt een ieder werk gegund) mist zij een fundamenteel inzicht in het holistisch plaatje.

Ik zal het haar uitleggen;
De economie is afgestemd op ongeremde winstbejag. Daartoe dient een groot aantal mensen te werken voor een baas. Een baas ja. Niet een werkgever, een baas. De baas dicteert dan wanneer je moet aantreden, wanneer je mag pauzeren en hoelang (da's ook alleen maar omdat mensen anders ontevreden worden) en de hoeveelheid productie die men moet leveren.
Dat er niet voor iedereen werk is kan men aflezen aan de werkloosheidscijfers. In de regel tussen de 350.000 – 700.000 mensen die recht hebben op deze uitkering. Die uitkering wordt natuurlijk aan banden gelegd en men stroomt tegenwoordig door naar de Sociale Dienst zodat deze lasten op gemeentebudget terecht komen.
Dat er per jaar minder dan 250.000 vacatures aangeboden worden laat mij dan weten dat het niet de bedoeling is om allemaal aan het werk te hebben.
Dan zijn er nog de zieken die recht hebben op een uitkering. Die moet je niet voldoende geven om goed van te kunnen leven en een andere bijdrage te laten zoeken die zij aan de maatschappij kunnen leveren. Nee, die mensen maak je zwart. Het feit dat een bouwvakker wat werk in zijn vakgebied verricht voor een zakcentjes is sinds jaar en dag een doorn in het oog van de kortzichtige werkende mens.
Ondanks dat de gewrichten van de bouwvakker versleten zijn kan een bouwvakker op eigen tempo best nog iets betekenen. Meestal is dat dan voor vrienden en bekenden die het inkomen niet hebben om een bedrijf in te schakelen. Op “eigen tempo” is hier overigens het sleutelbegrip.

Mensen zoals ik met een IQ van 135 of niet, die vanaf jongs af aan als “dom” versleten zijn krijgen geen plaats in deze economiegerichte maatschappij. Gelukkig ben ik dan autodidactisch en zoek ik zelf uit wat ik te weten moet komen om mijn roeping ten uitvoer te brengen.
Ik heb me dan verdiept in de menselijke ontwikkeling. Ik hoef geen dure woorden te gebruiken. Natuurlijk weet ik dat ik me met Antropologie bezighoudt, maar ik schrijf niet voor de hoogopgeleiden, ik schrijf voor het begrip van de laag- middelbaar opgeleiden.
Die laag- en middelbaar opgeleiden verliezen namelijk hun aandacht wanneer zij een woordenboek moeten pakken om te begrijpen wat er gezegd/geschreven wordt.
De meeste, van de laag- en middelbaar opgeleiden, zijn te moe om zich nog te willen verdiepen in levensvraagstukken, als zij die interesse al hebben.
Ze worden uitgemolken, ze worden van alle vrijheid beroofd en toch geloven zij nog steeds dat zij de vrijheid beleven. Ondanks alle onvrede die men emotioneel ervaart, waarvan de meeste mensen dat wegstoppen, maar hun woorden spreken over het algemeen boekdelen, net als hun gedrag.
En het is te danken aan politici als van Engelshoven dat deze mensen niets wijzer worden in het leven. Niet over zichzelf en niet over de samenhang van een samenleving.

Ook de scholen werken mee aan het apart zetten van kinderen met leermoeilijkheden. Kinderen met leermoeilijkheden worden niet gemotiveerd om mee te kunnen komen met kinderen die gemakkelijk leren. Nee, ze worden apart gezet, met elkaar in 1 klas waardoor er geen stimulans is om beter te presteren.
Op deze manier voorkom je dat kinderen die makkelijk leren kinderen helpen die moeilijker leren. Op deze manier veroorzaakt men dat kinderen die moeilijk leren, later in hun leven, nog steeds dat stempel dragen dat zij dom zijn. Alleen maar omdat zij op een school zaten voor moeilijk lerende kinderen.
En nu mijn eigen gedachten over hoe het zou moeten.
Kinderen horen niet thuis in de schoolbanken. Zeker niet voor 30+ uren per week.
Kinderen leren op hun eigen tijd, op eigen tempo en graag over eigen interesses.
Dat zou werkelijk individuele ontwikkeling tot stand brengen.
Enige dat zij hoeven te leren is taal en rekenkunde.
Om de zelfwerkzaamheid te stimuleren is DE weg om te gaan voor leerkrachten het geven van de opdracht; zoek alles wat je kan over dit en dat onderwerp en schrijf daarover een stuk.
Praktische vaardigheden leren kinderen het gemakkelijkst in een omgeving waar men de eigen creativiteit kan loslaten. Geef ze een aantal materialen en laat hen bedenken wat zij ervan gaan maken. Niet ieder kind is namelijk creatief op dezelfde manier.

Vraag mij bijvoorbeeld niet om een schilderij te maken. Vraag mij liever om een deur te schilderen.
Vraag mij bijvoorbeeld niet de natuurkundige formules want mensenkunde is veel meer mijn interesse.
Vraag mij bijvoorbeeld niet om in de gymzaal aan een touw omhoog te klimmen want daarvoor mis ik een pees in mijn linkerhand.
Het gaat om persoonsgericht lesgeven in mijn voorstelling. Dat is ook wat ik gedaan heb tijdens mijn ervaringen als instructrice (ja de vrouwelijke vorm zonder problemen) om kinderen aan een rijbewijs te helpen.

Boos worden omdat er suggestie is dat de vrouw als moeder een dagtaak te verrichten heeft, is mijns inziens te dom voor woorden.
Ik had zelf graag moeder geworden. En ik had graag mijn tijd aan de begeleiding van dat kind gegeven. Mijn volledige aandacht bij de ontwikkeling van het kind in voorbereiding op een zelfstandig leven vanaf de adolescentie, is de belangrijkste taak die een vrouw in haar leven vervullen kan. Ik zou dan ook gekozen hebben voor thuisscholing aangezien de opleiding allemaal afgestemd zijn op massaproductie en het zelfbewustzijn van de kinderen ontnemen.
Waar komt die waanzin toch vandaan dat huisvrouw zijn een minderwaardige status in een samenleving is?
Is dit voortvloeiende uit jaloezie? Het gevoel miskent te zijn? En waar komt die miskenning dan vandaan?
Zou dat iets te maken kunnen hebben met de houding van veel mannen die denken dat vrouwen die thuis werken (andere manier om de huisvrouw te classifiseren) alleen maar op hun gat zitten te zippen van een glas sherry?
Begrijp me goed, ik heb niets tegen individuele ontwikkeling. Ik vraag me alleen af of daarmee de mentaliteit gepaard moet gaan van los van elkaar leven.
En wie is van Engelshoven nu eigenlijk echt?
Is zij moeder? Niet volgens haar C.V.
Wat is haar levenservaring eigenlijk?
En wat betekenen de titels eigenlijk precies die zij voor haar naam kan zetten? Maken die titels de vrouw? Da's als beweren dat kleding de man maakt.
Die titels stellen niets voor als er een zwaar gebrek aan levenservaring is.
Als al haar ideeën en denkbeelden alleen maar berusten op haar fantasie, op theorie, mag men zich afvragen of haar meningen en doelstellingen realistisch haalbaar zijn.

Haar biografie op Wikepedia https://nl.wikipedia.org/wiki/Ingrid_van_Engelshoven geeft al blijk van een enorm kortzichtige kijk waar het betreft moeders, werkende moeders en de redenen dat moeders onder financiële afhankelijkheid allemaal te maken hebben met huiselijk- en seksueel geweld en armoede.
Mijns inziens heeft dit niets met financiële afhankelijkheid te maken maar veel eerder met de mentaliteit en onvrede van het andere geslacht.
De verplichting kostwinner te moeten zijn.
De verplichting de financiële verantwoordelijkheid te dragen.
Welke ook, logischerwijs, doorgevoerd wordt tijdens een scheiding.
Vrouwen beseffen het zich nog niet, maar zij zullen in de toekomst ook diezelfde onvrede gaan leren kennen waarmee de werkende man te maken heeft gehad over de afgelopen eeuw. De verplichting naar de pijpen van het bedrijfsleven te dansen zonder enige zeggenschap over tijd, plaats en kwantiteit.

Onder het volk gaat rond dat je beter je mond kunt houden zodat je je baan niet verliest.
En ook worden leugens gestimuleerd omdat, als men vanuit het hart spreekt, de kans groot is dat men de baan verliest die voor die financiële onafhankelijkheid zorgt.
Hoewel conflicten tussen mensen, zoals bij elke diersoort het geval is, bij regelmaat voorkomen, blijken mensen steeds minder in staat met elkaar tot een gezamenlijk inzicht te komen. Daaruit de banden juist te versterken en daarmee de samenhang tussen mensen te verstevigen. En dat alles omdat feministen een haatcampagne begonnen zijn i.p.v. zich te richten op zelfontwikkeling en behulpzaam zijn bij de emancipatie van de man. Emancipatie van de man is noodzakelijkerwijs gepaard gaande met emancipatie van de vrouw. Da's een kwestie van oorzaak en gevolg.

In de jaren '80 opperde men het idee om deeltijdbanen te creëren. Dit bleek 1 grote flop.
Niet omdat er geen animo voor zou zijn, dat geloof ik niet
Ik denk dat het geflopt is omdat het bedrijfsleven dit heeft tegengewerkt.
En ik kan me zo voorstellen dat het voor een bedrijf duurder is om 2 mensen 1 baan te laten delen. Alweer, bedrijven die niet de belangen van de samenleving voor ogen hebben maar puur op winstbejag uit zijn.
Zo hebben bedrijven ook het belang van persoonlijke ontwikkeling van hun werknemers niet voor ogen. Anders zou men juist verwelkomen dat men het hart spreekt i.p.v. naar de mond spreekt of nog erger, de kaken stijf op elkaar klemt.
Ondertussen zaniken de bedrijven dan wel weer over ziektecijfers die “te” hoog liggen.
Men zou zich eens kunnen verdiepen in de Psycho-Immunologie.
Zou het zo kunnen zijn dat mensen die de kaken stijf op elkaar houden ziek worden omdat de emoties niet tot uiting gebracht worden enerzijds. En anderzijds; kan het zo zijn dat gedwongen arbeid, want werken is een plicht niet een recht, gepaard gaande met onderdrukking van de persoonlijkheden van werknemers, ziekteverwekkend is?
Het is in ieder geval waarop ik uitkom na analyse van de onderlagen van onze maatschappij. En geloof me, onze maatschappij is het beste psychisch laboratorium om zulke zaken te kunnen vaststellen door omgaan met je medemens en eigen ervaringen.

Omdat mijn opleiding op papier als minderwaardig gezien wordt, is mijn persoonlijkheid door menigeen minderwaardig bevonden. Mijn intelligentie nooit erkent. Dat heeft uitwerking op mijn gezondheid gehad. En het heeft mij op het pad gezet om erachter te komen dat mijn IQ 135 punten is. Niet heel hoog binnen het deel van de mensen die zich hoogbegaafd mogen noemen, maar ik was zeer zeker verrast dat dit de uitkomst van de IQ- test was.
En zelfs 15 jaar later ben ik nog steeds niet gewend aan dit weetje.
De schade die de individualistische mentaliteit met zich meebrengt is minstens van het niveau dat huiselijk- of seksueel geweld met zich meebrengt.
Net als de schade die veroorzaakt wordt door de kwalificatie van het IQ en of men makkelijk of moeilijk lerend is.
Niet voor iedereen is hetzelfde levenspad weggelegd maar men streeft ernaar dat elk mens hetzelfde levenspad gaat volgen. Opgelegd door zogenaamde leiders die denken dat ieder mens hetzelfde is en ieder mens hetzelfde moet kunnen.
De mens is makkelijk te manipuleren, dat heeft meneer Freud onderzocht en dat is wat men nu zo'n 80 jaar tot realiteit probeert te maken.
U bent niet baas over uw eigen gedachten gezien men u voorliegt en misleidt.

Ik zal me nader verklaren met een paar heel simpele voorbeelden.
Werken voor voedsel is iets anders dan werken voor omzet.
Gezond leven zit 'm niet direct in sport bedrijven of biologisch voedsel maar in de sociale omgang, die zowel privé als op het werk gevoerd wordt. En natuurlijk werken Monsanto en de boeren niet mee aan een gezonde maaltijd.
Wie denkt dat klimaatverandering terug te dringen is, snapt geen bal van hoe klimaatverandering tot stand komt. Da's echt niet de 3% die de mens bijdraagt aan CO2, noch heeft het iets te maken met het verbranden van fossiele brandstoffen. Ten eerste is CO2 een gevolg van temperatuurstijging. Ten tweede speelt kosmische straling een rol in klimaatverandering. U bent voorgelogen om economisch gerichte belangen.
Oorlogen worden zelden aangegaan om rechtschapen redenen. Ook hier spelen weer belangen een rol die economiegerelateerd zijn. Zelden is de reden voor oorlog die u voorgeschoteld krijgt, de reden waarom die oorlog echt draait.
Ook de huidige “geneesmiddelen” berusten voor 80% op bedrog. 12% is maar een beetje bedrog en maar 8% is een ietsiepietsie bedrog. Allemaal is het bedrog om 1 reden; bijwerkingen. Een andere omschrijving is schadelijke werking, ziekte veroorzakende werking. En ziekte die naar aan leiding van medicijnen ontstaat leidt dan automatisch naar nog een pilletje hier en daar nog een pilletje voor om die symptomen te “bestrijden”.
Hetzelfde geldt voor de meeste vaccines. De bevolking wordt wijsgemaakt dat het beter voorkomen is dan te genezen. In geval van kinderziekten is het beter de ziekte te doorlopen en een levenslange immuniteit op te bouwen zonder al te veel “bijwerkingen”: En ja, het kan voorkomen dat een al in het lichaam aanwezige bacterie ineens de kans krijgt om tot groei en bloei te komen en dan moet een kind nog harder werken aan het herstellen van ziekte. Maar overleefd een kind dat, dan is het immuunsysteem krachtiger dan ooit.

De vele valse voorstellingen van zaken irriteert mij mateloos.
En ik vind het niet vreemd dat er mensen zijn die denken dat er een omvolkingsagenda is. Ik vind het ook niet vreemd dat er mensen zijn die denken dat er sprake is van poging tot genocide.
Dat heeft niet zozeer met angst te maken als wel met het onder ogen komen van de realiteit.
Al zijn deze agenda's niet doelbewust als streven, het draait wel uit op beide deze resultaten gezien het pad dat de EU en onze overheid aan het lopen zijn.
MP Rutte sprak in 2012 over “de polarisatie” van de maatschappij. En ik wil niet veel zeggen maar hij, en zijn leugenachtige tong, is 1 van de veroorzakers van de verdeeldheid die nu luid en duidelijk is.
Alle punten die ik in de vorige alinea beschreef zijn naar waarheid. Omdat de massa zo geconditioneerd is dat zij de leugen niet meer kunnen onderscheiden van de waarheid, is de verbale oorlog in volle gang. Mensen die de waarheid daadwerkelijk beschrijven worden weggezet als nepnieuws verspreiders en met een beetje pech wordt hen de kans ontnomen zich uit te spreken over de bevindingen.
En hoe zit dat ook weer met de vrijheid van meningsuiting?
Hoe zit dat ook weer met individualisme?
Als je de mening van de massa maar overneemt en tot uiting brengt? Is dat werkelijk wat vrijheid inhoudt? Is dat wat individualisme inhoudt?

Het recht op het spreken van de waarheid.
Dat is waarvoor ik ga. En niemand snoert mij de mond.
Men kan de oren sluiten voor mijn woorden.
Men kan een omtrekkende beweging van 5 km. maken, maar mij de mond snoeren is geen optie tenzij je me vermoord.
En dan doe je mij een plezier.
Eerlijk gezegd ben ik die kortzichtige onbeschofte houdingen van mijn medemens meer dan zat.
Doe eens daadwerkelijk aan individuele zelfontwikkeling.
Vorm eens een mening door alle aspecten van een onderwerp te onderzoeken.
Laat je gedachten eerst eens gaan over wat je allemaal gelezen hebt.
Pak er verdorie eens een woordenboek bij zonder mij erop te wijzen dat ik een wandelende encyclopedie ben, zonder mijn intelligentie te erkennen.
Kijk eens verder dan je neus lang is.
Bekritiseer jezelf eens.
Kies voor waarheidsgetrouw en rechtschapenheid.
Dat zou nog wel eens kunnen gaan zorgen voor een samenleving waarin men ook daadwerkelijk met elkaar leeft, omgaat en de diversiteit aan karakters gaat leren waarderen.
Diversiteit zit 'm namelijk niet in de huidskleur maar in de persoonlijkheden.
Onze cultuur (de Nederlandse) is onze cultuur. Die hoeft echt niet uitgebreid te worden met andermans cultuur. Net als onze huidskleur echt niet een paar tinten donkerder hoeft te worden.
En nee, dit is niet vanuit racistisch oogpunt geschreven.
Dit is geschreven vanuit patriottisme. Da's natuurlijk een heel verwerpelijke denkwijze tegenwoordig.
Je moet wereldburger zijn en je moet vertrouwen op hen die een titel voor hun naam hebben. Niet omdat zij, die een titel hebben, waarheidsgetrouw en rechtschapen in hun vel zitten, maar enkel en alleen omdat zij een titel hebben.
Ik veeg mijn kont af met titels en hen die denken autoriteit over mij te hebben.
Ik kijk naar de oppervlakte van het territorium dat wij Nederland noemen.
En ik vraag me af hoeveel mensen goed gevoed kunnen worden van eigen bodem.
Ik vraag me af hoeveel inwoners op 142.500 km2 (inclusief alle water dat ertoe behoort) reëel is en te voeden zijn van eigen bodem.
En ik vraag me ook af, zou de zeespiegel ca. 3 meter stijgen, waar je alle kustbewoners gaat laten wanneer de dijken niet bestand blijken.

De babyboom generatie kreeg minder kinderen. Dat had een reden. De toenmalige 20-tigers hadden de realiteit voor ogen. Nederland is een klein land en eind jaren '60 begin jaren '70 vond men 2 kinderen per huishouden meer dan genoeg. We hadden in 1965 ca. 12 miljoen inwoners. Meer dan genoeg mensen voor een klein landoppervlak als wij hebben.
De politiek is regelrecht ingegaan tegen de wil van het volk. Er moest sprake blijven van bevolkingsgroei. Hoeveel mensen kan een landoppervlak zoals we in Nederland hebben, puur en alleen het land, niet het hele territorium, voeden?
En ik hoor u denken “Maar Linda, we importeren groente en fruit. Maak je niet zo druk”.
Daarop kan ik alleen maar zeggen; denk even iets verder na over je eigen woorden.
Hoe belachelijk is het dat onze sperziebonen naar het buitenland geëxporteerd worden en wij vanuit het buitenland bonen importeren? Dat is weer, puur economisch belang. In feite dus een zinloze expeditie.
Verstandig handelen zou zijn dat alleen overschot wordt geëxporteerd.
Natuurlijk kan ik een heel boekwerk schrijven over wat er allemaal mankeert aan het huidige beleid, de huidige logica, en de integriteit die men massaal laat zien, maar voor vandaag is dit het wel even.


Peace, love and Understanding.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

  17 oktober 2022 Nou het is me het jaartje wel in huize Neutraal.  Zo heb je 3 gezonde katten en een minder gezond kattenvrouwtje. En...