25
mei 2019
De artseneed heeft in Nederland geen enkele juridische betekenis. Het is daarmee een “zelf” opgelegde verantwoordelijkheid en naar “eigen” inzicht toe te passen.
Ook al voeren we in Nederland niet meer de richtlijnen van Hippocrates, men belooft nog steeds gratis en voor niets aan kennisoverdracht te doen. En daar gaat het al mis aangezien een artsenopleiding niet gratis is en artsen veel kennis voor zich houden die voor patiënten van belang zijn om te weten om een geinformeerde keuze te maken.
Elke arts die deze eed afgelegd heeft breekt de eed.
Niet in de eerste plaats omdat er wel geld omgaat tijdens het leerproces. Het belang van de patiënt wordt bij regelmaat geschonden omdat de arts de patiënt niet volledig informeert. Daarnaast is er nog de kwestie van medicatie dat ook schade veroorzaakt.
Elk medicament heeft een schadelijke werking naast de werking waarvoor het ontwikkelt is.
En de arts mag geen schade toebrengen, dient het belang van zijn/haar patiënt voorop te stellen en met eerbied tot zijn/haar patiënt te staan.
Men dient de grenzen van eigen mogelijkheden en kennis te erkennen.
En men dient zich toetsbaar op te stellen.
Waarom informeert de arts zijn/haar patiënt niet volledig?
Da's heel simpel, bijvoorbeeld schat men het begripsniveau van de patiënt in en beoordeeld of een patiënt intelligent genoeg is om de uitleg de pakken.
De meeste mensen hebben geen academische opleiding en daarmee voelt menig arts zich superieur aan zijn/haar patiënt. Uiteindelijk heeft hij/zij er wel voor geleerd he.
Alleen die houding geeft het gebrek aan eerbied al weer waarmee artsen tot hun patiënten staan. De patiënt is onwetend op het vakgebied en dus dient de patiënt vooral zijn/haar vakkennis niet in twijfel te trekken. En gewoon het advies van de arts op te volgen.
Iedere arts legt de artseneed af.
De huisarts, de tandarts, de psychiater etc.
Wat ik me nu afvraag is; hoe vaak stellen artsen verkeerde diagnoses?
Bij mij is het 10 van de 10 keer.
De psychisch hulpverleners komen allemaal op een andere “aandoening” uit.
Wat er feitelijk aan de hand is weet ik inmiddels vandaar ook dat ik het lef heb om psychisch hulpverleners te vertellen dat zij hun vak niet verstaan.
Psychologie heb ik niet via e-learning geleerd, noch heb ik ervoor een studie gedaan. Dat had Freud ook niet. Het was uit nood geboren dat ik me moest verdiepen in mijn eigen psyche en zo tot ontdekking kwam wat depressies veroorzaakt en hoe tot oplossing te komen. Daaruit ontstond dan een diepgaande interesse in de verschillende diagnoses.
Zijn kennis staat op een moerasbodem, maar de psychiaters en aanverwanten vakgebieden denken dat Freud een rijksmonument gebouwd heeft.
Ook hier komt SE (social engineering) weer om de hoek kijken.
Freud was een verdomd manipulatief mannetje met een beeld voor ogen waaraan ieder mens moest voldoen. Ieder die ervan afweek kreeg dan een “ziektebeeld” toegewezen.
Ik zal het woord psychiater nog 1 x uitleggen; ziekteleer van de ziel.
De ziel is energie. Per definitie kan de ziel dus niet ziek zijn aangezien energie niet ziek kan zijn.
Menig psychiater is er heilig van overtuigd dat hij zijn/haar patiënten aan het helpen is. In een gesprek op twitter deze week wist een psychiater mij te vertellen dat depressie dodelijk is. Pardon?! Ja, veel depressieve mensen plegen inderdaad zelfmoord. Hij gaf ook te kennen dat het een ziekte is van de hersen. Ik snap waarom hij dat denkt. Er zijn afwijkende waarden van bepaalde neurotransmitters in depressieve mensen aanwezig. Dit heeft met de geactiveerde emoties te maken en niet met een afwijking in de werking van de hersen. De hersen doet namelijk precies wat het behoort te doen, n.a.v. de geactiveerde emoties, de neurotransmitters aanmaken.
Maar ik verzeker een ieder, het is geen ziekte van de hersen. En het hoeft niet te leiden tot zelfmoord zo psychisch hulpverleners daadwerkelijk verstand van zaken zouden hebben.
Net zo min hoeft schizofrenie te blijven bestaan. Dat zit, net als depressie in het spiritueeel bewustzijn van mensen met een gebrek aan enerzijds zelfkennis en anderzijds erkenning van de spirituele beleving. De eigen ziel onderscheiden van de vele andere zielen die het bewustzijn toetreden.
Voor mij zou het makkelijker worden dit uit te werken wanneer ik medewerking zou krijgen van de mensen die worstelen met hun bewustzijnsniveau aangezien het op de persoon afgestemd dient te worden. Er spelen vele factoren mee die ik hier allemaal niet ga noemen.
Al zo'n 80 jaar is Freud's werk in gebruik. Freud was meesterlijk manipulatief. En eerlijk, je moet bewondering hebben voor die vaardigheid. Het feit dat zijn werk gepromoot is, en niet Jung's werk gepromoot is, is gelegen in het feit dat Freud meesterlijk manipulatief is.
Derde partijen maken dan ook handig gebruik van deze manipulatieve handelwijze naar hun minder intelligente medemens.
Freud was een ongelooflijke narcist en gezien zijn werk is gepromoot is narcisme wijdverbreid aanwezig onder de bevolkingen.
Zeker onder academisch geschoolden is dit een beeld dat steeds meer tot uitdrukking komt.
Gezien de premisse (aanname) berust op een snel wegzakkende fundering (voor mij althans) kan ik geen enkel psychologisch onderzoek nog serieus nemen.
Zijn alle mensen moorddadig? Er zijn psychologische onderzoeken die beweren van wel. Ik weet zeker van niet. Er zitten genoeg watjes tussen die geen enkele vorm van zelfbehoud te kennen geven. Met hen hoef je echt niet een oorlog in te gaan want zij duiken al weg als 2 buren ruzie maken in de algemene ruimte van een appartementencomplex. Dat zijn dan eerder mensen waarvoor men moet opkomen als zij met een agressieve persoon te maken krijgen.
Dan zijn er mensen die, wanneer een agressief persoon voor hen staat met agressie (al dan niet in daad uitgevoerd, er bestaat zoiets als passief agressief) vanuit zelfverdediging handelen. Mocht de aanvaller daarbij de dood vinden dan is er sprake van doodslag, niet van moord. Dat heeft dan te maken met de erkenning van de agressor die zijn meerdere tegenkomt. Als de agressor zijn meerdere niet wil erkennen dan kan een gevecht van leven op dood het gevolg zijn.
De agressieve mens kan moordlust hebben zonder dat te erkennen. Het is juist veelal die mens in onze tijd die in volwaardige zelfontkenning staat door conditionering en alle regeltjes en wetjes. De agressieve mens is daarop geen uitzondering. Sterker, de agressieve mens dient zijn agressie zo goed mogelijk te verbergen. Echter sociale vaardigheden worden niet opgebouwd maar in de regel geveinsd. Dat sociale vaardigheden door zo'n beetje iedereen geveinsd worden heeft alles te maken met de dwingende houding die door de hele maatschappij als een rode draad gaat.
Enige uitleg en goed voorbeeld is dan ook niet de regel, het zijn de uitzonderingen die een dergelijke overdracht van goed fatsoen doen.
Een paar generaties verder, nadat Freud zijn werk werd geïmplementeerd, is er niet of nauwelijks nog sprake van zelfontwikkeling. Er is sprake van massa conditionering.
En daarop zijn de psychiaters en andere academici geen uitzondering.
Niet dat je hun dat zou kunnen wijsmaken, dus die moeite ga ik niet eens doen.
Wat mij tegenstaat van dat gebrek aan zelfkennis en zelfontwikkeling is dat men anderen schade toebrengt. Zeker met de houding “ik heb er wel voor gestudeerd ja!”. En die houding kom ik bij regelmaat tegen.
Men hecht geen enkele waarde aan de autodidactische instelling van mensen. Sterker nog; die autodidactische waarden moeten de kop in gedrukt worden in deze tijd. Want alleen op een school kun je leren wat er te leren valt, lijkt de algemene aanname te zijn.
En als je een lage opleiding hebt genoten in je jeugd, dan kun je nooit hoogbegaafd zijn en per definitie hecht men dus geen waarde aan daadwerkelijk proefondervindelijk onderzoek.
De aanname dat academici daadwerkelijk deskundig zijn is goed geworteld in het denken van mijn medemens. En dat is diep triest. Onder andere zorgt dergelijke minachting dus voor depressies. Zeker wanneer de depressieve mens het aan zelfkennis en zelfinzicht ontbreekt. Het ontbreken van de eigen identiteit en het ontbreken van kennis en vaardigheden verlaagd de waarde van de mens.
Bij mij veroorzaakte dat dus depressies terwijl bij anderen de uitwerking op een andere manier zichtbaar wordt.
Van de mensen die ik ken met diverse diagnoses van de psychisch hulpverlener, komen de klachten allemaal neer op ongeveer hetzelfde; ontbreken van (zelf-)kennis.
Waar de psychisch hulpverleners kennis van de ziel zouden moeten hebben, blijkt dat zij zich meer bezighouden met gedragsbeoordelingen. Mijns inziens is de titel psycholoog/psychiater dan ook misleidend.
De arts die de eed aflegt dient ervoor te zorgen dat zijn patiënten geen schade toegebracht wordt. Toch is het zo dat alle artsen, zonder uitzondering, schade toebrengen aan hun patiënten.
U denkt van niet?
Elk medicament dat zij voorschrijven heeft schadelijke werking. Dat is dus schade toebrengen.
Het is het meest simpele voorbeeld dat ik stellen kan.
En op meer gebieden brengen zij meer schade toe dan zij zullen willen toegeven.
Denk even aan de vele diagnoses die niet blijken te kloppen. Uit eigen ervaring is het een 10:10 ratio. Ik kom met een hernia als klacht bij mijn huisarts en zij weigert die diagnose te stellen omdat zij het beter weet. Zij beweert dat het spit is. Ik zeg dat het een hernia is. Zij weigert mij in eerste instantie door te sturen voor een MRI. Uiteindelijk is, na een woede uitbarsting van mij, de MRI gemaakt en bleek mijn zelfdiagnose de juiste te zijn. 1 operatie verder en mijn probleem is opgelost.
De vraag is nu waarom mijn hernia met 1 operatie opgelost kon worden en bij vele anderen de ene na de andere operatie steeds weer leidt tot een nieuwe hernia.
Ik heb daarover natuurlijk wel een idee, maar ik ben maar een leek en weet helemaal niets.
Binnen de psycho-immunologie staat de hernia voor onoprechtheid. Wie in onrecht leeft, om het heel algemeen te zeggen, buigt en buigt totdat hij/zij breekt. Wie bij voortduring onrecht aangedaan wordt krijgt last op last op de schouders en uiteindelijk breekt de rug. Een puur psychologische werking leidt hier tot hernia.
En natuurlijk kan het ook door het vakgebied komen waarin je werkzaam bent.
Van de 10 psychisch hulpverleners die ik gezien heb, stelde alle 10 een andere diagnose.
Ik vraag u; Hoe betrouwbaar is de diagnostiek binnen de psychische hulpverlening dan?
Jaren geleden kreeg ik last ergens in de buurt van mijn maag. Ik kon er niet precies mijn vinger opleggen maar ik vertelde mijn huisarts dat het niet mijn maag is waarvan ik last had. Zij geloofde mij wederom niet en schreef mij medicatie voor maagproblemen voor. Uiteindelijk na opnieuw een woede uitbarsting mijnerzijds, heeft men mij naar de internist doorverwezen en bleek dat ik een gal vol stenen had. En hoe kan het ook anders gezien mijn “opvoeding”. Ik moest harder worden want men vond mij een watje. Van kind af aan ben ik altijd al verbaal krachtig geweest. Ik wist mijn moeders excuses en onzin met gemak te weer leggen, net als mijn stiefvader's tegenwerpingen en onzin. Steeds opnieuw snoerde men mij de mond en mijn gal kon ik niet spuien. Wel, dat zorgt wel voor enige verharding inderdaad.
In deze zaak was het vergruizen van de galstenen, naar alle waarschijnlijkheid, voldoende om mij van de kwaal te verlossen. Maar ik denk dat de co-artsen oefening nodig hadden voor galblaasverwijdering. Mijn verzoek werd keihard afgeblazen met de woorden “wij hebben de ervaring dat galstenen dan steeds terugkeren”. En toen was ik nog zo gedwee dat ik niet tegen hun advies inging.
Binnen de gezondheidszorg, nergens eigenlijk, wordt nog gehandeld op de persoon afgestemd. En dat is per definitie schadelijk handelen.
De meeste mensen hebben geen enkele medische kennis. Velen ervaren hun lichaam, de werking van hun lichaam, niet of nauwelijks. Laat staan dat zij zelf in staat zijn om een arts in de richting van de juiste diagnose te wijzen.
Het feit dat de reguliere geneeskunde aan symptoombestrijding doet komt in vele ziektebeelden tot uitdrukking. Neem alleen al de diabetes patiënt. Met insuline wordt het lichaam kunstmatig van het hormoon voorzien terwijl er alternatieven zijn. Ten eerste zou men de psycho-immunologie moeten toepassen en ten tweede het dieet dusdanig aanpassen dat er geneeskrachtige kruiden worden toegevoegd aan de voedselinname waardoor de aanmaak van insuline door de aalvleesklier (pancreas) wordt gestimuleerd. Veel mensen onderzoeken deze mogelijkheid helemaal niet omdat de artsen hen wijsmaken dat de enige oplossing voor deze chronische en potentieel dodelijke ziekte het spuiten van insuline is.
Insuline is een product van Big Farma en heeft schadelijke werking. Hiermee overtreed elke arts die dit middel voorschrijft zijn artseneed.
Met een veranderende levensstijl, en ook hier weer zelfontwikkeling als uitgangspunt voor genezing, kan de aalvleesklier herstellen naar een normale werking. Dat heet dan geneeskunde.
Een natuurlijk medicijn als CBD-olie kan helpen bij genezen van vele ziektebeelden. En ja, soms helpt het niet. En als het dan niet geholpen heeft en een patiënt gekozen heeft voor natuurgeneeskunde maar toch dood gaat, dan wordt de natuurgeneeskundige gelijk voor de rechter gesleept.
Dat binnen de reguliere gezondheidszorg ook mensen doodgaan vindt de gemiddelde mens heel normaal. Dat is dan het lot en zelden de schuld van de arts. Het feit dat er jaarlijks 34.000 mensen op de eerste hulp belanden door medicatie, (al dan niet op de juiste manier gebruikt, in de juiste combinatie) waarvan 17.000, de helft dus, overlijdt aan de gevolgen van de werking van farmaceutische medicatie, daarnaar kraait geen haan.
Het feit dat bij een chronische ziekte de farmaceutische medicatie van 1 of 2 pilltjes per dag zich uitbreidt naar 20 pilletjes per dag heeft alles te maken met de schadelijke werking van de medicatie. Farmaceutische medicatie geneest niet. Het zijn symptoombestrijders die nieuwe ziektebeelden veroorzaken. Hiervoor schrijft men dan een nieuwe symptoombestrijder voor.
Dat is schade toebrengen en artsen zouden daarvoor de verantwoordelijkheid moeten nemen, volgens hun artseneed dan.
Helaas nemen zij niet die verantwoordelijkheid. Zij zijn, net als het grootste deel van de bevolking, geconditioneerd om de “bijwerkingen” te rechtvaardigen. Goed te praten dus.
In hun denkwijze is het logisch dat farmaceutische medicatie schadelijke werking heeft. Hoe zij dat rechtvaardigen is mij een raadsel.
Mijn conditionering is dan ook een andere.
Ik ben geconditioneerd om de leugens en manipulaties te herkennen omdat mijn ouders zo vriendelijk waren mij eerbiedloos en als waardeloos te behandelen.
Zo ben ik vaak gewezen op mijn naïeve vertrouwen in mijn medemens.
Heel af en toe trap ik nog in de val van geloof hechten aan andermans woord.
Maar niet op gebied van gezondheidszorg en al helemaal niet op het gebied van de psychische hulpverlening.
Door schade en schande wijzer geworden is mijn zelfkennis opgebouwd. Ik heb mijn kennis opgebouwd door de proef op de som te nemen. En niemand wist dat ik daarmee bezig was dus het was een heel natuurlijk verloop zonder aannames of vooroordelen.
Ieder contact dat ik aanga is van mens tot mens en van persoonlijkheid (ziel + karakter) tot persoonlijkheid.
Inmiddels begrijp ik dat ik moet zoeken naar het gebied en hoe de conditionering van mijn medemens individueel tot stand gekomen is. En een ieder die ik tot nu toe ben tegengekomen is langs de ene of de andere weg misleidt (geconditioneerd).
Dat heeft op verschillende manieren schadelijke gevolgen.
Zo is de één slachtoffer waar de ander dader is.
De dader ontkent zijn/haar verantwoordelijkheid in de regel, in alle toonaarden.
Het slachtoffer is voor het leven slachtoffer tenzij het overstapt naar dader zijn. En heel zelden is er sprake van zelfontwikkeling, een intrinsiek begrip in de eigen waarde en andermans waarde, en vakkundigheid.
Ik ben ze zelden tegengekomen.
Ieder mens is een autodidact die in meer of mindere mate intelligentie opgebouwd heeft.
Dit houdt in dat men in staat is zelflerend in het leven te staan. Het is een kwestie van de eigen gedachten op een rijtje zetten en in mogelijkheden denken zonder remmingen van onmogelijkheden door keuzes die anderen je laten. Dat kan met behulp van je medemens en het kan geheel zelfstandig zijn. Dat is afhankelijk van de opgebouwde intelligentie, creativiteit en (voortschrijdende) inzichten. Een verstandelijk gehandicapte heeft vragen en aanwijzingen nodig om tot zelfontwikkeling te komen. Elke stap hoger in intelligentie staat gelijk aan meer zelfstandig kunnen ontwikkelen.
Elkaar helpen in zelfontwikkeling is met elkaar levenservaringen delen, elkaar vragen stellen en elkaar de vrijheid laten op eigen tempo tot zelfontwikkeling te komen.
Deze generaties hebben een groot voordeel wat de voorgaande generaties niet hadden. Het Internet. De kennisbank van deze tijd vanuit huis toegankelijk voor iedereen.
Enige oplettendheid is geboden zodat men het kaf van het koren zal kunnen leren onderscheiden. Neem de proef op de som en neem niet zomaar aan dat overgedragen kennis ook op realiteit berust. We leven in het tijdperk van conditionering, wat een ander woord voor misleiding is in de huidige tijd. Het is spelen met woorden. “bijwerkingen” is een ander woord voor schadelijke werking.
Politiek links is een andere term voor maatschappelijk egoïstisch zoals politiek rechts een andere term is voor maatschappelijk altruïstisch. We kunnen ook balanceren tussen ratio en emotie. Dat is zelfontwikkeling, balanceren tussen ratio en emotie.
Om een voorbeeld te geven van conditionering; positieve discriminatie. Er bestaat niet zoiets als positieve discriminatie. Als de ene groep voorgetrokken wordt op de andere groep dan is er per definitie sprake van discriminatie met schadelijke gevolgen.
Men speelt met woorden omdat men ervan uitgaat dat de meeste mensen geen intrinsiek begrip hebben van de betekenis van de woorden. Ik kan hierover vele voorbeelden aanhalen maar deze blog is toch alweer langer dan de meeste mensen hun aandachtsspanne reikt. (en geloof me, ik vind dat niet gek)
Ik bied jullie via deze weg mijn ervaringen, onderzoekingen en de daarover opgedane gedachten aan. Ik hoop natuurlijk dat jullie dit door gedachte laten gaan en ervoor zullen kiezen dit stuk veelvuldig te delen. (hoop doet leven)
Peace, love and Understanding.
De artseneed heeft in Nederland geen enkele juridische betekenis. Het is daarmee een “zelf” opgelegde verantwoordelijkheid en naar “eigen” inzicht toe te passen.
Ook al voeren we in Nederland niet meer de richtlijnen van Hippocrates, men belooft nog steeds gratis en voor niets aan kennisoverdracht te doen. En daar gaat het al mis aangezien een artsenopleiding niet gratis is en artsen veel kennis voor zich houden die voor patiënten van belang zijn om te weten om een geinformeerde keuze te maken.
Elke arts die deze eed afgelegd heeft breekt de eed.
Niet in de eerste plaats omdat er wel geld omgaat tijdens het leerproces. Het belang van de patiënt wordt bij regelmaat geschonden omdat de arts de patiënt niet volledig informeert. Daarnaast is er nog de kwestie van medicatie dat ook schade veroorzaakt.
Elk medicament heeft een schadelijke werking naast de werking waarvoor het ontwikkelt is.
En de arts mag geen schade toebrengen, dient het belang van zijn/haar patiënt voorop te stellen en met eerbied tot zijn/haar patiënt te staan.
Men dient de grenzen van eigen mogelijkheden en kennis te erkennen.
En men dient zich toetsbaar op te stellen.
Waarom informeert de arts zijn/haar patiënt niet volledig?
Da's heel simpel, bijvoorbeeld schat men het begripsniveau van de patiënt in en beoordeeld of een patiënt intelligent genoeg is om de uitleg de pakken.
De meeste mensen hebben geen academische opleiding en daarmee voelt menig arts zich superieur aan zijn/haar patiënt. Uiteindelijk heeft hij/zij er wel voor geleerd he.
Alleen die houding geeft het gebrek aan eerbied al weer waarmee artsen tot hun patiënten staan. De patiënt is onwetend op het vakgebied en dus dient de patiënt vooral zijn/haar vakkennis niet in twijfel te trekken. En gewoon het advies van de arts op te volgen.
Iedere arts legt de artseneed af.
De huisarts, de tandarts, de psychiater etc.
Wat ik me nu afvraag is; hoe vaak stellen artsen verkeerde diagnoses?
Bij mij is het 10 van de 10 keer.
De psychisch hulpverleners komen allemaal op een andere “aandoening” uit.
Wat er feitelijk aan de hand is weet ik inmiddels vandaar ook dat ik het lef heb om psychisch hulpverleners te vertellen dat zij hun vak niet verstaan.
Psychologie heb ik niet via e-learning geleerd, noch heb ik ervoor een studie gedaan. Dat had Freud ook niet. Het was uit nood geboren dat ik me moest verdiepen in mijn eigen psyche en zo tot ontdekking kwam wat depressies veroorzaakt en hoe tot oplossing te komen. Daaruit ontstond dan een diepgaande interesse in de verschillende diagnoses.
Zijn kennis staat op een moerasbodem, maar de psychiaters en aanverwanten vakgebieden denken dat Freud een rijksmonument gebouwd heeft.
Ook hier komt SE (social engineering) weer om de hoek kijken.
Freud was een verdomd manipulatief mannetje met een beeld voor ogen waaraan ieder mens moest voldoen. Ieder die ervan afweek kreeg dan een “ziektebeeld” toegewezen.
Ik zal het woord psychiater nog 1 x uitleggen; ziekteleer van de ziel.
De ziel is energie. Per definitie kan de ziel dus niet ziek zijn aangezien energie niet ziek kan zijn.
Menig psychiater is er heilig van overtuigd dat hij zijn/haar patiënten aan het helpen is. In een gesprek op twitter deze week wist een psychiater mij te vertellen dat depressie dodelijk is. Pardon?! Ja, veel depressieve mensen plegen inderdaad zelfmoord. Hij gaf ook te kennen dat het een ziekte is van de hersen. Ik snap waarom hij dat denkt. Er zijn afwijkende waarden van bepaalde neurotransmitters in depressieve mensen aanwezig. Dit heeft met de geactiveerde emoties te maken en niet met een afwijking in de werking van de hersen. De hersen doet namelijk precies wat het behoort te doen, n.a.v. de geactiveerde emoties, de neurotransmitters aanmaken.
Maar ik verzeker een ieder, het is geen ziekte van de hersen. En het hoeft niet te leiden tot zelfmoord zo psychisch hulpverleners daadwerkelijk verstand van zaken zouden hebben.
Net zo min hoeft schizofrenie te blijven bestaan. Dat zit, net als depressie in het spiritueeel bewustzijn van mensen met een gebrek aan enerzijds zelfkennis en anderzijds erkenning van de spirituele beleving. De eigen ziel onderscheiden van de vele andere zielen die het bewustzijn toetreden.
Voor mij zou het makkelijker worden dit uit te werken wanneer ik medewerking zou krijgen van de mensen die worstelen met hun bewustzijnsniveau aangezien het op de persoon afgestemd dient te worden. Er spelen vele factoren mee die ik hier allemaal niet ga noemen.
Al zo'n 80 jaar is Freud's werk in gebruik. Freud was meesterlijk manipulatief. En eerlijk, je moet bewondering hebben voor die vaardigheid. Het feit dat zijn werk gepromoot is, en niet Jung's werk gepromoot is, is gelegen in het feit dat Freud meesterlijk manipulatief is.
Derde partijen maken dan ook handig gebruik van deze manipulatieve handelwijze naar hun minder intelligente medemens.
Freud was een ongelooflijke narcist en gezien zijn werk is gepromoot is narcisme wijdverbreid aanwezig onder de bevolkingen.
Zeker onder academisch geschoolden is dit een beeld dat steeds meer tot uitdrukking komt.
Gezien de premisse (aanname) berust op een snel wegzakkende fundering (voor mij althans) kan ik geen enkel psychologisch onderzoek nog serieus nemen.
Zijn alle mensen moorddadig? Er zijn psychologische onderzoeken die beweren van wel. Ik weet zeker van niet. Er zitten genoeg watjes tussen die geen enkele vorm van zelfbehoud te kennen geven. Met hen hoef je echt niet een oorlog in te gaan want zij duiken al weg als 2 buren ruzie maken in de algemene ruimte van een appartementencomplex. Dat zijn dan eerder mensen waarvoor men moet opkomen als zij met een agressieve persoon te maken krijgen.
Dan zijn er mensen die, wanneer een agressief persoon voor hen staat met agressie (al dan niet in daad uitgevoerd, er bestaat zoiets als passief agressief) vanuit zelfverdediging handelen. Mocht de aanvaller daarbij de dood vinden dan is er sprake van doodslag, niet van moord. Dat heeft dan te maken met de erkenning van de agressor die zijn meerdere tegenkomt. Als de agressor zijn meerdere niet wil erkennen dan kan een gevecht van leven op dood het gevolg zijn.
De agressieve mens kan moordlust hebben zonder dat te erkennen. Het is juist veelal die mens in onze tijd die in volwaardige zelfontkenning staat door conditionering en alle regeltjes en wetjes. De agressieve mens is daarop geen uitzondering. Sterker, de agressieve mens dient zijn agressie zo goed mogelijk te verbergen. Echter sociale vaardigheden worden niet opgebouwd maar in de regel geveinsd. Dat sociale vaardigheden door zo'n beetje iedereen geveinsd worden heeft alles te maken met de dwingende houding die door de hele maatschappij als een rode draad gaat.
Enige uitleg en goed voorbeeld is dan ook niet de regel, het zijn de uitzonderingen die een dergelijke overdracht van goed fatsoen doen.
Een paar generaties verder, nadat Freud zijn werk werd geïmplementeerd, is er niet of nauwelijks nog sprake van zelfontwikkeling. Er is sprake van massa conditionering.
En daarop zijn de psychiaters en andere academici geen uitzondering.
Niet dat je hun dat zou kunnen wijsmaken, dus die moeite ga ik niet eens doen.
Wat mij tegenstaat van dat gebrek aan zelfkennis en zelfontwikkeling is dat men anderen schade toebrengt. Zeker met de houding “ik heb er wel voor gestudeerd ja!”. En die houding kom ik bij regelmaat tegen.
Men hecht geen enkele waarde aan de autodidactische instelling van mensen. Sterker nog; die autodidactische waarden moeten de kop in gedrukt worden in deze tijd. Want alleen op een school kun je leren wat er te leren valt, lijkt de algemene aanname te zijn.
En als je een lage opleiding hebt genoten in je jeugd, dan kun je nooit hoogbegaafd zijn en per definitie hecht men dus geen waarde aan daadwerkelijk proefondervindelijk onderzoek.
De aanname dat academici daadwerkelijk deskundig zijn is goed geworteld in het denken van mijn medemens. En dat is diep triest. Onder andere zorgt dergelijke minachting dus voor depressies. Zeker wanneer de depressieve mens het aan zelfkennis en zelfinzicht ontbreekt. Het ontbreken van de eigen identiteit en het ontbreken van kennis en vaardigheden verlaagd de waarde van de mens.
Bij mij veroorzaakte dat dus depressies terwijl bij anderen de uitwerking op een andere manier zichtbaar wordt.
Van de mensen die ik ken met diverse diagnoses van de psychisch hulpverlener, komen de klachten allemaal neer op ongeveer hetzelfde; ontbreken van (zelf-)kennis.
Waar de psychisch hulpverleners kennis van de ziel zouden moeten hebben, blijkt dat zij zich meer bezighouden met gedragsbeoordelingen. Mijns inziens is de titel psycholoog/psychiater dan ook misleidend.
De arts die de eed aflegt dient ervoor te zorgen dat zijn patiënten geen schade toegebracht wordt. Toch is het zo dat alle artsen, zonder uitzondering, schade toebrengen aan hun patiënten.
U denkt van niet?
Elk medicament dat zij voorschrijven heeft schadelijke werking. Dat is dus schade toebrengen.
Het is het meest simpele voorbeeld dat ik stellen kan.
En op meer gebieden brengen zij meer schade toe dan zij zullen willen toegeven.
Denk even aan de vele diagnoses die niet blijken te kloppen. Uit eigen ervaring is het een 10:10 ratio. Ik kom met een hernia als klacht bij mijn huisarts en zij weigert die diagnose te stellen omdat zij het beter weet. Zij beweert dat het spit is. Ik zeg dat het een hernia is. Zij weigert mij in eerste instantie door te sturen voor een MRI. Uiteindelijk is, na een woede uitbarsting van mij, de MRI gemaakt en bleek mijn zelfdiagnose de juiste te zijn. 1 operatie verder en mijn probleem is opgelost.
De vraag is nu waarom mijn hernia met 1 operatie opgelost kon worden en bij vele anderen de ene na de andere operatie steeds weer leidt tot een nieuwe hernia.
Ik heb daarover natuurlijk wel een idee, maar ik ben maar een leek en weet helemaal niets.
Binnen de psycho-immunologie staat de hernia voor onoprechtheid. Wie in onrecht leeft, om het heel algemeen te zeggen, buigt en buigt totdat hij/zij breekt. Wie bij voortduring onrecht aangedaan wordt krijgt last op last op de schouders en uiteindelijk breekt de rug. Een puur psychologische werking leidt hier tot hernia.
En natuurlijk kan het ook door het vakgebied komen waarin je werkzaam bent.
Van de 10 psychisch hulpverleners die ik gezien heb, stelde alle 10 een andere diagnose.
Ik vraag u; Hoe betrouwbaar is de diagnostiek binnen de psychische hulpverlening dan?
Jaren geleden kreeg ik last ergens in de buurt van mijn maag. Ik kon er niet precies mijn vinger opleggen maar ik vertelde mijn huisarts dat het niet mijn maag is waarvan ik last had. Zij geloofde mij wederom niet en schreef mij medicatie voor maagproblemen voor. Uiteindelijk na opnieuw een woede uitbarsting mijnerzijds, heeft men mij naar de internist doorverwezen en bleek dat ik een gal vol stenen had. En hoe kan het ook anders gezien mijn “opvoeding”. Ik moest harder worden want men vond mij een watje. Van kind af aan ben ik altijd al verbaal krachtig geweest. Ik wist mijn moeders excuses en onzin met gemak te weer leggen, net als mijn stiefvader's tegenwerpingen en onzin. Steeds opnieuw snoerde men mij de mond en mijn gal kon ik niet spuien. Wel, dat zorgt wel voor enige verharding inderdaad.
In deze zaak was het vergruizen van de galstenen, naar alle waarschijnlijkheid, voldoende om mij van de kwaal te verlossen. Maar ik denk dat de co-artsen oefening nodig hadden voor galblaasverwijdering. Mijn verzoek werd keihard afgeblazen met de woorden “wij hebben de ervaring dat galstenen dan steeds terugkeren”. En toen was ik nog zo gedwee dat ik niet tegen hun advies inging.
Binnen de gezondheidszorg, nergens eigenlijk, wordt nog gehandeld op de persoon afgestemd. En dat is per definitie schadelijk handelen.
De meeste mensen hebben geen enkele medische kennis. Velen ervaren hun lichaam, de werking van hun lichaam, niet of nauwelijks. Laat staan dat zij zelf in staat zijn om een arts in de richting van de juiste diagnose te wijzen.
Het feit dat de reguliere geneeskunde aan symptoombestrijding doet komt in vele ziektebeelden tot uitdrukking. Neem alleen al de diabetes patiënt. Met insuline wordt het lichaam kunstmatig van het hormoon voorzien terwijl er alternatieven zijn. Ten eerste zou men de psycho-immunologie moeten toepassen en ten tweede het dieet dusdanig aanpassen dat er geneeskrachtige kruiden worden toegevoegd aan de voedselinname waardoor de aanmaak van insuline door de aalvleesklier (pancreas) wordt gestimuleerd. Veel mensen onderzoeken deze mogelijkheid helemaal niet omdat de artsen hen wijsmaken dat de enige oplossing voor deze chronische en potentieel dodelijke ziekte het spuiten van insuline is.
Insuline is een product van Big Farma en heeft schadelijke werking. Hiermee overtreed elke arts die dit middel voorschrijft zijn artseneed.
Met een veranderende levensstijl, en ook hier weer zelfontwikkeling als uitgangspunt voor genezing, kan de aalvleesklier herstellen naar een normale werking. Dat heet dan geneeskunde.
Een natuurlijk medicijn als CBD-olie kan helpen bij genezen van vele ziektebeelden. En ja, soms helpt het niet. En als het dan niet geholpen heeft en een patiënt gekozen heeft voor natuurgeneeskunde maar toch dood gaat, dan wordt de natuurgeneeskundige gelijk voor de rechter gesleept.
Dat binnen de reguliere gezondheidszorg ook mensen doodgaan vindt de gemiddelde mens heel normaal. Dat is dan het lot en zelden de schuld van de arts. Het feit dat er jaarlijks 34.000 mensen op de eerste hulp belanden door medicatie, (al dan niet op de juiste manier gebruikt, in de juiste combinatie) waarvan 17.000, de helft dus, overlijdt aan de gevolgen van de werking van farmaceutische medicatie, daarnaar kraait geen haan.
Het feit dat bij een chronische ziekte de farmaceutische medicatie van 1 of 2 pilltjes per dag zich uitbreidt naar 20 pilletjes per dag heeft alles te maken met de schadelijke werking van de medicatie. Farmaceutische medicatie geneest niet. Het zijn symptoombestrijders die nieuwe ziektebeelden veroorzaken. Hiervoor schrijft men dan een nieuwe symptoombestrijder voor.
Dat is schade toebrengen en artsen zouden daarvoor de verantwoordelijkheid moeten nemen, volgens hun artseneed dan.
Helaas nemen zij niet die verantwoordelijkheid. Zij zijn, net als het grootste deel van de bevolking, geconditioneerd om de “bijwerkingen” te rechtvaardigen. Goed te praten dus.
In hun denkwijze is het logisch dat farmaceutische medicatie schadelijke werking heeft. Hoe zij dat rechtvaardigen is mij een raadsel.
Mijn conditionering is dan ook een andere.
Ik ben geconditioneerd om de leugens en manipulaties te herkennen omdat mijn ouders zo vriendelijk waren mij eerbiedloos en als waardeloos te behandelen.
Zo ben ik vaak gewezen op mijn naïeve vertrouwen in mijn medemens.
Heel af en toe trap ik nog in de val van geloof hechten aan andermans woord.
Maar niet op gebied van gezondheidszorg en al helemaal niet op het gebied van de psychische hulpverlening.
Door schade en schande wijzer geworden is mijn zelfkennis opgebouwd. Ik heb mijn kennis opgebouwd door de proef op de som te nemen. En niemand wist dat ik daarmee bezig was dus het was een heel natuurlijk verloop zonder aannames of vooroordelen.
Ieder contact dat ik aanga is van mens tot mens en van persoonlijkheid (ziel + karakter) tot persoonlijkheid.
Inmiddels begrijp ik dat ik moet zoeken naar het gebied en hoe de conditionering van mijn medemens individueel tot stand gekomen is. En een ieder die ik tot nu toe ben tegengekomen is langs de ene of de andere weg misleidt (geconditioneerd).
Dat heeft op verschillende manieren schadelijke gevolgen.
Zo is de één slachtoffer waar de ander dader is.
De dader ontkent zijn/haar verantwoordelijkheid in de regel, in alle toonaarden.
Het slachtoffer is voor het leven slachtoffer tenzij het overstapt naar dader zijn. En heel zelden is er sprake van zelfontwikkeling, een intrinsiek begrip in de eigen waarde en andermans waarde, en vakkundigheid.
Ik ben ze zelden tegengekomen.
Ieder mens is een autodidact die in meer of mindere mate intelligentie opgebouwd heeft.
Dit houdt in dat men in staat is zelflerend in het leven te staan. Het is een kwestie van de eigen gedachten op een rijtje zetten en in mogelijkheden denken zonder remmingen van onmogelijkheden door keuzes die anderen je laten. Dat kan met behulp van je medemens en het kan geheel zelfstandig zijn. Dat is afhankelijk van de opgebouwde intelligentie, creativiteit en (voortschrijdende) inzichten. Een verstandelijk gehandicapte heeft vragen en aanwijzingen nodig om tot zelfontwikkeling te komen. Elke stap hoger in intelligentie staat gelijk aan meer zelfstandig kunnen ontwikkelen.
Elkaar helpen in zelfontwikkeling is met elkaar levenservaringen delen, elkaar vragen stellen en elkaar de vrijheid laten op eigen tempo tot zelfontwikkeling te komen.
Deze generaties hebben een groot voordeel wat de voorgaande generaties niet hadden. Het Internet. De kennisbank van deze tijd vanuit huis toegankelijk voor iedereen.
Enige oplettendheid is geboden zodat men het kaf van het koren zal kunnen leren onderscheiden. Neem de proef op de som en neem niet zomaar aan dat overgedragen kennis ook op realiteit berust. We leven in het tijdperk van conditionering, wat een ander woord voor misleiding is in de huidige tijd. Het is spelen met woorden. “bijwerkingen” is een ander woord voor schadelijke werking.
Politiek links is een andere term voor maatschappelijk egoïstisch zoals politiek rechts een andere term is voor maatschappelijk altruïstisch. We kunnen ook balanceren tussen ratio en emotie. Dat is zelfontwikkeling, balanceren tussen ratio en emotie.
Om een voorbeeld te geven van conditionering; positieve discriminatie. Er bestaat niet zoiets als positieve discriminatie. Als de ene groep voorgetrokken wordt op de andere groep dan is er per definitie sprake van discriminatie met schadelijke gevolgen.
Men speelt met woorden omdat men ervan uitgaat dat de meeste mensen geen intrinsiek begrip hebben van de betekenis van de woorden. Ik kan hierover vele voorbeelden aanhalen maar deze blog is toch alweer langer dan de meeste mensen hun aandachtsspanne reikt. (en geloof me, ik vind dat niet gek)
Ik bied jullie via deze weg mijn ervaringen, onderzoekingen en de daarover opgedane gedachten aan. Ik hoop natuurlijk dat jullie dit door gedachte laten gaan en ervoor zullen kiezen dit stuk veelvuldig te delen. (hoop doet leven)
Peace, love and Understanding.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten